U ovom radu provedena je identifikacija tekstilnih vlakana probom gorenja. Ova metoda je jedna od najlakših i najbržih preliminarnih metoda koja se može koristiti u forenzici. Primarni cilj ovog rada je validacija metode identifikacije tekstilnih vlakana probom (testom) gorenja. Namjera je bila procijeniti je li taj jednostavan i brz postupak pogodan za primjenu u forenzici kao preliminarna metoda identifikacije tragova tekstilnih vlakana. . Prikazana i opisana sva poznata sintetička vlakana kao i metode koje se koriste pri identifikaciji tekstilnih vlakana, a zatim je kroz eksperiment provedena identifikacija tekstilnih vlakana metodom gorenja. Prilikom prvog dijela eksperimenta korištena su poliesterska, poliamidna, aramidna, polipropilenska, polietilenskoa, akrilna i fluorna vlakna. U drugom dijelu eksperimenta korištene su vatrogasne hlače Fire ECO (Art. Br. 1372 001A1); EN 469.2005+A1:200; proizvođača: 2011 TEXPORT GmbH, Salzburg. Partija 11371. Sastava vanjski materijal: Nomex Tough od 75% m-Aramid (Nomex), 23% p-Aramid (Kelvar), 2%P140 (Carbon); vodoodbojna podstava od 100% eptfePTFE od Gore-Tex-a; toplinska podstava od Runo koji se sastoji od 100% m-Aramid (Nomex) i tkanine koja se sastoji od 50% m-Aramid (Nomex), 50% Viskoza FR. Rezultati provedenih eksperimenata pokazali su da je ovom brzom jeftinom i jednostavnom metodom moguće dosta pouzdano odrediti kojoj skupini pripada neki trag vlakna te čak pretpostaviti koje je to vlakno. No kako se danas najčešće za proizvodnju odjeće i ostalih tkanih predmeta koriste uglavnom mješavine, a takve kombinacije različitih vlakana, ovisno o njihovom sastavu, mogu značajno utjecati na rezultate svake faze probe gorenja, ovu metodu u praksi svrsishodno je koristiti samo u slučajevima kad se želi dobiti brzi odgovor koji bi mogao eventualno usmjeriti daljnja forenzička ispitivanja.